مدلسازی عددی اندرکنش باد و سازه بر روی سطح چلیک

امروزه استفاده از سازه های سبک مانند سازه های فضاکار چلیکی، برای کابردهای صنعتی، ورزشی و ... افزایش یافته است و در طراحی آنها اثر بار باد می تواند تعیین کننده باشد. برای محاسبه بارگذاری باد، تنها مرجع قابل استفاده برای مهندسین سازه، آیین نامه ها می باشند. اما آیین نامه ها دارای محدودیتهای فراوانی هستند. برای پر کردن خلا مذکور، فراهم ساختن بستری برای تحلیل عددی جریان باد، به ویژه، اطراف سازه چلیک، به گونه ای که برای مهندسین عمران ملموس تر و قابل استفاده گردد، مد نظر این پژوهش قرار گرفته است. در این پایان نامه با مطالعه بر روی چلیک های نمونه، مقایسه نتایج مدلسازی عددی و تونل باد نشان داد که اختلاف میانگین ضریب فشار برای تمام شبکه بندی ها در بازه 0.06cp-0.16cp است، که این خود بازگو کننده مطابقت خوب و منطقی نتایج می باشد. در بخش دیگر پژوهش، مطالعه بر روی پارامتر تعداد دهانه چلیک انجام گردید. بررسی های انجام شده در این مساله نشان داد که افزایش تعداد دهانه دارای تاثیر زیادی در کاهش نیروی بالابر دارد؛ به طوری که با افزایش دهانه این نیرو حدود 32% کاهش می یابد. در مساله اندرکنش، پارامتر متغیر سختی چلیک بررسی و تغییر شکل سازه تحت بار گذاری باد در دو حالت اندرکنش و بارگذاری مستقیم بررسی شد. برای بیشترین و کمترین انعطاف پذیری، اختلاف بین دو حالت به ترتیب حدود 13% و 0% بود؛ به عنوان نتیجه از این مساله، بدون در نظر گرفتن اندرکنش، می توان تغیر شکلهای ناشی از بار باد را با دقت خوبی حساب کرد.